(Thai Version) Yoru ni Kakeru / Racing into the night - YOASOBI┃ FAHPAH ⚡

Song: Racing into the night, 夜に駆ける, Yoru ni Kakeru Vocal/Artist: YOASOBI Original Video ▶ https://youtu.be/x8VYWazR5mE ▼ THIS COVER 🎤 Vocals: Fahpah 🎧 Mix: Fahpah 🎬 Video: Fahpah 📜 Lyrics: Fahpah - http://bit.ly/2Ywbn5j ▼ BACKING TRACK 💽 EdKara | https://youtu.be/xE2UEK-8-PE ▼ Request / เสนอเพลง http://fahpahstudio.com/forum ▼ Support / สนับสนุน Super Thanks, Super Chat, Super Sticker is now available! 🔴 Youtube Member | http://youtube.com/fahpahstudio/join 🟠 Patron | http://patreon.com/fahpahstudio ▼ Follow FAHPAH Website: https://www.fahpahstudio.com Instagram: https://fb.com/fahpahstudio Twitter: https://twitter.com/fahpahstudio Instagram: https://instagram.com/fahpahstudio ▼ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔ ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio ✅ อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน ✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 1 นาทีของเพลง (ไม่รวมดนตรี) ✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore © กรุณาให้เครดิต บน Video, บนชื่อคลิปหรือคำอธิบายใต้คลิป #RacingIntoTheNight #YOASOBI #FahpahStudio _______________________ ▼ TH Lyrics by FAHPAH ราวกับฉันจมลงไป ราวกับฉันเองร่วงโรยละลาย เพียงเราสองเคียงข้างใต้ฟ้ายามค่ำคืน อันเวิ้งว้างและกว้างไกล มันก็แค่เพียงประโยคอำลา แต่ก็เป็นสิ่งเดียวนะ ที่ฉันต้องการรู้และเข้าใจ สุดแสงของตะวันที่กำลังลาขอบฟ้า นำพาค่ำคืนจันทร์ฉาย พาดผ่านบนกายของเธอ ณ หลังรั้วเดียวดาย ตั้งแต่เราสองคนได้เจอะเจอกัน เธอก็ขโมยหัวใจ จากฉันคนนี้ ไป ณ บัดนั้น เธอเหมือนเช่นดังโดนอุ้มโอบล้อมกายเอาไว้ ด้วยลมที่แสนบอบบาง ดวงตาคู่นั้นของเธอ ช่างดูอ้างว้าง โลกมันส่งเสียง "ติ๊กต่อก" อีกแล้ว และมันก็ยังหมุนเวียนไปอยู่เช่นนั้น คำพูดที่แสนไร้หัวใจ เสียงที่ดังน่ารำคาญ น้ำตานั้นก็เริ่มรินไหล เอ่อล้นมากมายเพียงใด แค่เพียงสองเราเคียงกันต้องได้พบเจอ วันที่จะยิ้มได้ สักวันนึงตัวฉันมั่นใจ เพื่อเธอคนเดียวนี้ที่ไม่เคยยิ้ม ณ วันที่แสนวุ่นวาย ตัวฉันก็จะยังมอบใจเพียงหวังให้วันพรุ่งนี้พร่างพราย ค่ำคืนนั้นไร้สิ้นทาง ก่อนที่สองเราร่วงโรยลงไป กลับมานะและจงเอื้อมมือมาจับฉันไว้ ต่อให้ต้องการจะลืมลบ หรือซ่อนสิ่งไหนของเธอไว้ภายในใจ ตัวฉันจะอ้อมล้อมและกอดเอาไว้ด้วยไออุ่นนี้เรื่อยไป เธอไม่ต้องกลัวอะไร รุ่งอรุณมันจะมาถึงสักวันใด เราไปด้วยกันดีไหม เกลียดยามที่เธอ ได้เหม่อมองไป ยังสิ่งที่ตัวฉันไม่มีทางมองเห็นหรือได้เข้าใจ มันเหมือนเธอกำลังจมลึกและรักในสิ่งนั้น ราวเธอหลงเสน่ห์มัน เกลียดที่เธอทำเช่นนั้น พอได้ไหม เป็นสิ่งที่ฉัน หวังเชื่อมัน แต่ว่าฉัน นั้นก็ทำ ไม่เคยได้ ไม่ว่าจะเช่นไร มันจะคอยตอกย้ำ ซ้ำ ๆ เวียนไปเช่นนั้น ทุก ๆ ครั้ง ที่ตัวฉัน โกรธเคืองหรือเสียใจ แต่ในสักวันหนึ่ง เราจะเข้าใจกัน อย่างไรก็ตามแต่ ตัวฉันนี้เชื่อมั่นมากมาย เราทั้งสองจะผ่านไป "พอกันทีไม่ไหว ฉันไม่ต้องการ" ฉันคอยเอื้อมคว้ามือไปหาเธอ แต่เธอก็คอยปัดป้องมันไป ปัดมือที่เอื้อมไปหาเธอ "พอกันทีได้ไหม มันเหนื่อยหัวใจ" เพื่อจะได้พูดความจริงนี้ไป จึงได้พูดเช่นนั้นออกมา โลกมันส่งเสียง "ติ๊กต่อก" อีกแล้ว และมันก็ยังหมุนเวียนไปอยู่เช่นนั้น ฉันไม่มีคำพูดใด ที่ได้จัดเตรียมเอาไว้ เพื่อจะพูดกับเธอทั้งนั้น "จบเรื่องนี้กัน" ฉันนั้นได้พูดออกไป เมื่อได้เดินตามหลังเธอและในทันใด ตัวเธอหันมาและยิ้มให้เป็นครั้งแรกเลย อา... และแล้วฉันเองนี้ที่ไม่อาจยิ้ม ณ วันที่แสนวุ่นวาย เงาของเธอที่ทาบในตาของฉันนี้แสนงดงามพร่างพราย ค่ำคืนนี้ไร้สิ้นสุดถูกพรมน้ำตาที่ไหลมากมาย มันถูกหลอมละลายด้วยรอยยิ้มงามของเธอ อา.. เมื่อน้ำตารินไหล ณ วันที่มันไม่แปรผันแม้ใด ๆ เธอนุ่มนวลนำทางฉันไปยังปลายหนทางที่จะมลาย ราวกับฉันจมลงไป ราวกับฉันเองร่วงโรยละลาย หมอกด่างดำค่อย ๆ จางลงและเหือดหายไป ในวันที่ฉันคอยซ่อนไว้ และต้องการจะลบลืมเรื่องราวในใจ มือฉันเอื้อมไปหาตัวเธอ มือเธอเอื้อมไปจับมือนั้นไว้ ราวลมหนาวพัดว่ายแหวกฟ้ายามค่ำคืนในวันนี้ พัดผ่าน โอบล้อมสองเราและผ่านไป และขอแค่เธอนั้นไม่ทิ้ง ไม่ยอมปล่อยมือได้ไหม เราทั้งสอง นั้นจะวิ่งไปสู่ยามค่ำคืนรัตติกาล